Stephen King wie, jak pisać złożone, łatwe do zrozumienia postacie, z którymi łatwo nawiązać kontakt. Widzowie wczuwają się w ich historie, kibicują ich triumfom i odczuwają prawdziwy strach na myśl o czymś złym, co mogłoby ich spotkać. Ale tak samo jak King jest dobry w pisaniu postaci, jest równie dobry w rozdzieraniu ich życia w najbardziej niszczycielski sposób, jaki jest możliwy.
Artykuł porusza filmy należące do wszechświata stworzonego przez Stephena Kinga. Jeżeli jesteś fanem twórczości Króla Horroru kliknij tutaj, aby przejrzeć inne materiały.
Chociaż żadna z jego postaci nie wychodzi z piekła, które na nią zsyła, bez szwanku, niektóre cierpią bardziej niż inne. Przygotujcie się na te najgorsze momenty z adaptacji dzieł Mistrza Horroru!
1
Smętarz dla zwierzaków (1989) – śmierć Gage’a
Istnieje powód, dla którego Stephen King uważał, że 'Smętarz dla zwierzaków’ jest zbyt niepokojącą powieścią, aby ją opublikować: historia rodziny Creedów, która straciła dwuletniego syna i próbowała go odzyskać, jest jedną z najbardziej ponurych i rozdzierających serce opowieści, jakie kiedykolwiek napisano.
Choć dziś może to być bardziej powszechne, w czasie premiery 'Pet Semetary’ King odważył się złamać niewypowiedzianą zasadę horroru – nie zabijaj dzieci. Scena rozgrywa się na tle sielankowego rodzinnego pikniku i początkowo wprowadza widzów w fałszywe poczucie bezpieczeństwa, gdy rodzina Creedów cieszy się pozornie spokojną wspólną chwilą. Jednak ten spokój zostaje na zawsze zburzony, gdy Gage zaczyna gonić za latawcem, co rozpoczyna koszmarny ciąg zdarzeń.
Gdy Gage biegnie w kierunku drogi, następuje naprawdę wstrząsający moment, gdy widzowie zdają sobie sprawę, że jego rodzice nie dotrą do niego na czas. Gage nie tylko umiera, ale zostaje brutalnie potrącony przez ciężarówkę na oczach swoich zrozpaczonych rodziców.
2
Mgła (2007) – scena końcowa
W mrożącej krew w żyłach adaptacji powieści Stephena Kinga pod tytułem 'Mgła’ autorstwa Franka Darabonta ostateczna decyzja podjęta przez protagonistę Davida Draytona to wstrząsający zwrot akcji, który pozostawia widzów w szoku i rozpaczy. W miarę rozwoju filmu gęsta, tajemnicza mgła spowija małe miasteczko, przynosząc ze sobą śmiercionośne potwory. Uwięziony w supermarkecie David stopniowo ewoluuje w przywódcę, starając się chronić małą grupę przed stworzeniami i narastającym napięciem między innymi ocalałymi.
Davidowi udaje się wyprowadzić syna i dwójkę innych z supermarketu, ale gdy w samochodzie, którym uciekali, kończy się benzyna, przekonuje się, że przeżycie jest niemożliwe. Pamiętając o obietnicy, że nie pozwoli potworom skrzywdzić syna, David robi coś niewyobrażalnego: używa ostatnich kul w swoim pistolecie, aby zabić syna i pozostałych ocalałych, aby oszczędzić im koszmaru konfrontacji ze stworzeniami we mgle.
W przypływie rozpaczy David wysiada z samochodu, by stawić czoła potworom i zakończyć rozdzierający duszę ból tego, co musiał zrobić. Ale to nie potwory przychodzą po Davida, ale wojsko, które pojawia się, by zapewnić bezpieczeństwo ocalałym. Gdyby poczekał tylko dwie minuty przed naciśnięciem spustu, wszyscy w samochodzie zostaliby uratowani.
3
To (2017) – śmierć Georgiego
Niewiele momentów jest tak boleśnie szokujących jak śmierć Georgiego w filmie 'To’ z 2017 roku. Georgie wybiega na zewnątrz w deszczowe popołudnie, aby spuścić papierową łódkę do zalanego deszczem rynsztoka, podczas gdy jego starszy brat patrzy na to z domu. Georgie radośnie goni za łódką, aż ta wpada do studzienki burzowej, gdzie czeka już na niego Pennywise. Po krótkiej wymianie zdań, która powoli staje się złowroga, szalony klaun oferuje zwrot łódki pod warunkiem, że Georgie po nią sięgnie.
Mając swoją ofiarę w zasięgu ręki, Pennywise wysuwa rzędy zębów, zanim gryzie ramię Georgiego, całkowicie je odrywając. Okaleczony i przerażony Georgie próbuje doczołgać się do bezpiecznego miejsca, ale Pennywise ciągnie go przez brudny odpływ, a jego krzyki o pomoc niosą się po okolicy. Chociaż wrzaski nie trwają zbyt długo, ból serca po jego śmierci nie jest łatwy do załagodzenia.
4
Doktor Sen – śmierć chłopca grającego w basseball
Śmierć chłopca w 'Doktorze Śnie’ to jeden z najbardziej wstrząsających momentów w świecie adaptacji Stephena Kinga. W tej scenie młody Bradley Trevor zostaje porwany przez Prawdziwy Węzeł, grupę psychicznych wampirów, którzy żywią się „parą” produkowaną przez dzieci o nadprzyrodzonej zdolności znanej jako blask. Przerażenie Bradleya jest namacalne, gdy błaga o życie, przywołując surowe, instynktowne poczucie bezbronności, które wykracza poza ekran i wdziera się do najbardziej znieczulonych serc fanów horrorów.
Rozpaczliwe wołanie Bradleya o litość nabiera nowego rodzaju desperacji, gdy zdajesz sobie sprawę, że pomoc nie nadchodzi. Ostatecznie, gdy Rose dźga Bradleya nożem, dostajemy absolutnie rozdzierająca duszę scenę, któa czyni jego śmierć niezapomnianym i głęboko niepokojącym momentem w filmie.
5
Misery (1990) – łamanie nóg Paula Sheldona
Po wypadku samochodowym, w którym Paul Sheldon został ciężko ranny, niezadowolony autor znajduje się pod opieką swojej superfanki Annie. Ale to, co na początku wydaje się zbawieniem, szybko zmienia się w koszmar.
Początkowo wdzięczny za jej pomoc, Paul szybko zdaje sobie sprawę, że obsesja Annie na punkcie jego powieści przybrała mroczny obrót. Po nieudanej próbie przekonania autora do zmiany losu ukochanej postaci i jego późniejszej próbie ucieczki, zachowanie Annie zmienia się z pozornie troskliwego na szokująco sadystyczne, gdy łamie mu nogi młotem kowalskim.
Błagania Paula i hiper-wyostrzone kąty kamery potęgują świadomość, że żadne błagania nie sprawią, że Annie się zatrzyma. Zarówno Paul, jak i widzowie wiedzą, co nadchodzi, a oczekiwanie staje się pewnym rodzajem agonii.
6
1408 (2007) – Córka Mike’a
Nie ma opcji żeby wynikło cos dobrego z naśmiewania się z nadprzyrodzonych sytuacji. To lekcja, której uczy się Mike Enslin, gdy jego nieustępliwe dążenie do obalenia zjawisk paranormalnych prowadzi go do zameldowania się w pokoju 1408 w Hotelu Dolphin. Podobno spowodował śmierć 56 osób, pokój torturuje ofiary psychicznie, zanim zaoferuje im możliwość szybkiego wymeldowania za pomocą pętli.
Kiedy Enslin zdaje sobie sprawę, że opowieści otaczające pokój są prawdziwe, jest już za późno, by uciec. Najbardziej rozdzierający serce moment następuje, gdy Enslin jest świadkiem manifestacji swojej zmarłej córki, Katie, żywej i zdrowej, tylko po to, by za chwilę rozsypała się w proch w jego ramionach.
7
Gra Geralda (2017) – ściąganie kajdanek ze skórą
W filmowym krajobrazie, w którym krew i flaki stały się normą, scena zdzierania skóry w 'Grze Geralda’ jest mrożącym krew w żyłach przypomnieniem, że nawet powolne, psychologiczne thrillery mogą konkurować z takimi produkcjami jak 'Piła’ czy 'Wzgórza mają oczy’.
Akcja rozgrywa się na tle odizolowanej chaty, gdzie Jessie wraz z mężem oddają się przyjemnośćią. Na nieszczęście dla kobiety, zostaje ona przykuta do łóżka kajdankami a jej mąż w trakcie igraszek umiera. Jessie podejmuje desperacką, makabryczną decyzję, aby przeżyć – musi zdjąć skórę z dłoni, aby uwolnić się z kajdanek, które ją trzymają. Używając kawałka szkła, aby rozciąć dłoń, Jessie szarpie, aż jej ciało oderwie się od kości, pozwalając, aby zmiażdżone szczątki wyślizgnęły się z jej skóry i kajdanek.
Mimo że makabryczna scena działa w pewnym sensie oczyszczająco po obejrzeniu, jak Jessie uporała się z poważnym urazem emocjonalnym, nie da się po prostu siedzieć i oglądać, jak ktoś zdziera swoją skórę, nie odczuwając przy tym mdłości.
8
To – Rozdział 2 (2019) – scena otwierająca
Co 27 lat Pennywise wraca do spokojnego miasteczka Derry, by siać spustoszenie wśród jego mieszkańców i czerpać przyjemność z ich cierpienia. Cykl przemocy zaczyna się na nowo w prologu 'To – Rozdział 2′ od makabrycznego i rozdzierającego serce morderstwa Adriana Mellona.
Adrian rozmawia o przyszłości ze swoim chłopakiem, gdy zostają brutalnie zaatakowani przez miejscowych homofobów. Adrian zostaje wrzucony do rzeki i staje się pierwszą ofiarą odrodzenia Pennywise’a. Ten drastyczny atak jest szokujący, nie tylko ze względu na swoją brutalną i bezsensowną naturę, ale także ze względu na poruszający obraz życia młodego mężczyzny przerwanego przez okrutną zbrodnię. Przerażający i przedwczesny koniec Adriana służy jako emocjonalne przypomnienie, że horror w Derry nie jest tylko w kanałach, ale w samej strukturze społeczności.
9
Carrie (1976) – scena otwierająca
Zanim Carrie użyła swojej mocy telekinezy, by zabić kolegów z klasy, którzy ją skrzywdzili, była nieśmiałą i introwertyczną nastolatką upokarzaną przez rówieśników. Wszystko zaczyna się, gdy Carrie — już kwintesencja wyrzutka — dostaje pierwszej miesiączki podczas brania prysznica w szkole średniej. Dorastając pod kuratelą swojej psychicznie niestabilnej i fanatycznie religijnej matki, Carrie jest zupełnie nieprzygotowana na tę naturalną zmianę w jej organiźmie. Ale zamiast chwili empatii lub zrozumienia ze strony koleżąnek z klasy, to, co się dzieje, to rozdzierający serce pokaz czystego, nieskażonego okrucieństwa. Jej rówieśnicy zbierają się, by bezlitośnie wyśmiewać Carrie, rzucając w nią tamponami i podpaskami.
To, co czyni tę scenę tak głęboko smutną, to całkowita utrata człowieczeństwa, która ogarnia nastoletnie dziewczyny, gdy jednoczą się w swojej degradacji Carrie. To surowe przypomnienie o tym, do jakich głębin może zejść ludzkie okrucieństwo, zwłaszcza gdy jest skierowane przeciwko komuś, kto jest już odizolowany i zmaga się z problemami.
10
Lśnienie (1980) – śmierć Dicka Hallorana
Stephen King ma talent do tworzenia postaci, które widzowie pokochają, dlatego właśnie ich śmierć jest tak bolesna. Ale jedną śmiercią, która zawsze wyróżnia się jako szczególnie bolesna, jest śmierć Dicka Halloranna w 'Lśnieniu’.
Szef kuchni hotelu Overlook, Hallorann, nauczył sie panować nad swoją energią i staje się mentorem Danny’ego Torrance’a, gdy chłopiec zmaga się ze swoimi rozwijającymi się zdolnościami psychicznymi. Gdy rodzina Torrance’ów zostaje uwięziona przez bezlitosną śnieżycę, a ojciec Danny’ego, Jack, ulega złowrogiemu wpływowi hotelu, psychiczna więź Halloranna z chłopcem okazuje się ich jedynym promykiem ratunku. Jego heroiczny powrót do hotelu Overlook wydaje się iskrą nadziei w obliczu narastających nadprzyrodzonych zagrożeń i początkowo wydaje się ratunkiem. Jednak w bolesnym zwrocie akcji Hallorann staje się ofiarą tego samego zła, z którym chciał się zmierzyć, spotykając się z upadkiem z rąk topora Jacka.
Tragedia śmierci Halloranna jest spotęgowana przez jego niezachwianą determinację, by chronić Danny’ego przed siłami hotelu. Zna niebezpieczeństwa, ale odmawia pozwolenia dziecku na stawienie im czoła w pojedynkę i robiąc to, co słuszne, biegnie na pomoc, mimo świadomości nierównej walki.
O autorze
